Noli Me Tangere
Buod ng
Kabanata 7- Suyuan sa Asotea
Maaga pa lamang ng araw na iyon ay
nakapagsimba na sina Maria at Tiya Isabel. Pagkatapos mag-almusal ang mag-anak
ay nagkanya-kanya na siya ng gawain. Si Tiya Isabel ay naglinis ng bahay dahil
sa mga kalat bunga ng hapunan ng nakaraang gabi. Nagbuklat naman ng mga
kasulatan tungkol sa kabuhayan si Kapitan Tyago. Si Maria Clara ay nanahi
habang kausap din ang ama upang malibang ang sarili sapagkat ngayon ang araw ng
kanilang pagkikita ni Ibarra, at siya ay hindi mapakali sa pananabik na
masilayan ang kanyang sinisinta. Napagpasyahan na siya ay magbakasyon sa San
Diego sapagkat nalalapit na ang pista doon. Pamaya-maya ay dumating na si
Ibarra at hindi maikakailang nataranta ang dalaga. Pumasok pa ito sa silid at
tinulungan naman siya ni Tiya Isabel na ayusin ang sarili. Lumabas rin ito at
nagkita ang dalawa sa bulwagan. Nagtama ang kanilang paningin at kapwa
nagkaroon ng kaligayahan sa kanilang mga mata. Nagtungo sila sa Asotea upang
makapag-sarili at makaiwas na rin sa alikabok na likha ng pagwawalis ni Tiya
Isabel. Masinsinang nag-usap ang dalawa tungkol sa kanilang nararamdaman, sa
kanilang mga sinumpaan sa isa't-isa, sa kanilang kamusmusan, sa kanilang naging
tampuhan at mabilis na pagbabati. Kapwa itinago ng dalawa ang mga ala-ala at
bagay na ibinigay nila sa isa't-isa: ang dahon ng sambong na inilagay ni Maria
Clara sa sumbrero ni Ibarra upang hindi ito mainitan, at ang sulat ni Ibarra
kay Maria bago ito tumulak papuntang Europa. Binasa ito ni Maria Clara sa
katipan. Kabilang sa sulat ang layunin ni Don Rafael na pag-aralin si Ibarra sa
malayong lugar upang makapaglingkod ng mataas na kalidad sa bayang sinilangan.
Handa rin itong magtiis na mawalay sa anak upang sa bandang huli ay maibigay
nito sa bayan ang kanyang hangarin. Dito natigilan si Ibarra dahil naalala nito
na bukas ay undas at marami siyang kailangang gawain. Nagpaalam na ang binata
at pinagbilinan ni Kapitan Tyago si Ibarra na sabihin sa kanyang katiwala na
sila ay magbabakasyon doon. Hindi naman mapigilan ni Maria na maluha dahil sa
pangungulila kay Ibarra, kaya't sinabihan siya ng kanyang ama na ipagtulos si
Ibarra ng dalawang kandila at ialay sa santo ng manlalakbay.”
Mga Tauhan sa Kabanata VII
Crisostomo Ibarra
- bagamat matagal na nawala sa Pilipinas upang mag-aral sa ibang bansa, hindi
pa rin nito makalimutan ang wagas na pag-ibig para sa kanyang kababata na si
Maria Clara
Maria Clara -
maagang naulila at kababata ni Ibarra. Pinadala siya sa kumbento sa suhestyon
na rin ng kanyang inaama na si Padre Damaso”
kabanata 8
ReplyDelete