Buod ng
Kabanata 32 – Ang Panghugos
Nagkaroon ng demonstrasyon ang taong dilaw kay Nol
Juan patungkol sa paggamit ng panghugos bago ganapin ang pagpapasinaya sa
paaralan. Ang istrukturang ito ay may walong metro ang taas at ang apat na
haligi ay nakabaon sa ilalim ng lupa. Ang apat na haligi naman ay nasasabitan
ng malalaking lubid na sa tingin ay napakatibay ng pagkakayari. Ipinagmalaki ng
taong dilaw na ang ganitong paraan ay natutuhan pa niya sa nuno ni Ibarra na si
Don Saturnino. Ipinakita ng taong dilaw kung paano itinataas at ibinababa ang
batong malaki na siyang ibabaon sa hukay na napapagitnaan ng apat na haligi.
Hinangaan naman ito ni Nol Juan at pinuri rin ito ng mga tao sa paligid.
Dumating ang araw ng pagpapasinaya ng bahay-paaralan. Pinaghandaan niya ang
araw na iyon, naghanda din ang mga guro at mag-aaral ng mga pagkain para sa mga
panauhin. Mayroon ding mga banda ng musiko. Sinimulan ni Padre Salvi ang
pagbabasbas sa bahay-paaralan. Inilulan ang mga mahahalagang kasulatan at
relikya at iba pang mahahalagang bagay sa isang kahang bakal, na ipinasok naman
sa bumbong na yari sa tingga. Ang lubid ang nagko-kontrol sa bato, na may hukay
sa gitna kung saan ilalagay ang tingga. Hawak naman ng taong dilaw ang lubid.
Sinimulan ng Pari ang seremonya at nagsibabaan ang lahat ng importanteng tao
upang sumaksi. Isa si Elias sa mga taong naroroon upang sumaksi sa okasyon.
Hindi niya winala ang tingin sa taong dilaw. Hustong pagbaba ni Ibarra upang
maki-isa sa pagsaksi ay humulagpos ang lubid mula sa kalo at kasaba'y nito ay
ang pagkagiba ng balangkas. Ilang saglit ang lumipas at nasaksihan ng lahat na
si Ibarra ay nakatayo sa pagitan ng nasirang kalo at ng malaking bato. Ang
taong dilaw ang siyang namatay at hindi si Ibarra. Nais ng alkalde na ipahuli
si Nol Juan ngunit sinabi ni Ibarra na siya na ang bahala sa lahat.
No comments:
Post a Comment