Buod ng
Kabanata 29 – Ang Kapistahan
Umaga pa lamang ay handa na ang mga banda ng musiko
upang magbigay saya at salubungin ang kapistahan. Sinabayan pa ito ng tunog ng
kampana at mga siklab at pasabog ng paputok. Nagising ang mga tao sa bayan at
nagsigayak na para makiisa. Ang taumbayan ay naghanda ng kanilang pinakamainan
na kasuotan at mga alahas. Naghanda rin ng masasarap na pagkain ang bawat
tahanan at hinahatak ang mga tao upang tikman ang mga ito. Taliwas ito sa
ikinilos ni Pilosopo Tasyo, sapagkat ayon sa kaniya, paglulustay lamang ng pera
at pakitang tao lamang ang pagsasaya sa araw na ito. Marami ang dapat na higit
pagkagustasan ng may kabuluhan at marami ang hinaing ng bayan na hindi
natutugunan. Sang-ayon si Don Filipo sa ganitong pananaw ngunit ala siyang
lakas ng loob upang salungatin ang pari. Sa simbahan ay naghihintay na ang mga
tao at mga tanyag na tao sa bayan. Si Padre Damaso naman ay itinaon ang sarili
na magkasakit upang higit na makakuha ng importansya mula sa lahat. Inalaagaan
siya ng taga-pangasiwa ng simbahan habng siya ay may sakit. Sinumulan ang
mahabang prusisyon ng iba't-ibang santo bandang alas otso ng umaga. Kahit sa
prusisyon ay ipinapakita ang pagkaka-iba ng antas o diskriminasyon sa lipunan
kahit na ang mga nagpuprusisyon ay mga ginggon. Natapos ang prusisyon sa tapat
ng bahay ni Kapitan Tyago, na inaabangan naman nila Maria Clara, Ibarra at ilan
pang mga Kastila.
No comments:
Post a Comment